Het jaar 2002.

6 september was het zover. Bepakt en bezakt ging ieder op weg. De één kwam uit het hoge noorden, anderen uit de Randstad, maar de vice-voorzitter kwam van wel heel verre. Om 18.00 uur belde hij uit Lissabon dat hij er aan kwam. Ja wel, en hij kon aanschuiven tegen 24.00 uur. Voor alle leden was dit het moment om gereset te worden en weer van voren af aan te beginnen. Ja dat viel dus niet mee. Het werd dus weer erg laat.
Gelukkig zijn we ook nog aan aan vissen toe gekomen. Ja wel, dit jaar had de voorzitter een geweldige voorn. Wel 20 centimeter groot. 

De voorzitter, wat was hij blij. Ja wel, de zondag was het raak. Ook hier liet de voorzitter dus duidelijk aan zijn mede-leden zien hoe het hoort op zo'n weekend. Toch waren er wel wat vervelende gevoelens bij de rest. Ook zij hadden zich terdege ingezet om wat binnen te halen. Oké er zijn wat lijnen die nacht daarvoor gebroken of in de knoop geraakt, dus kansen waren er wel, en dat telt dus niet. De leden hadden andere verplichtingen binnen in het huisje.

En wilt u de afbeelding wat vergroot zien, klik dan ook weer op de afbeelding.

 

 

 

 

De vice-voorzitter kwam van verre.

Wat deed hij daar nou eigenlijk? Na dit herhaaldelijk gevraagd te hebben tijdens de bewuste avond/nacht is het voor de meesten nog steeds niet duidelijk, of was het iets met een Black Magic Woman. In ieder geval hij had er wat gegeten bij de jongens van SAP. Ja het is geen MacDonalds wat ze daar eten. De uitnodiging op zich was al meer waard dan de hele maaltijd die je bij de Mac zou nuttigen.